Mareoù diwezhañ Corinthe
Mareoù diwezhañ Corinthe
Troidigezh embannet e Alain Robbe-Grillet, Cette année à Brest, Musée des Beaux-arts de Brest, 2003.
Kazi sur, lusk ar frazennoù en-deus kemeret a-viskoazh ur plas a-bouez em skriverezhioù. Zoken pa n’emaon ket ouzh ma zaol labour, emaon prederiet gant ar mod d’o gweañ. Diwar nerzh ar gerioù hag an troioù-lavar e klaskan heuliadoù nevez, aozañ a ran anezho gant troc’hoù ha gant adlavarennoù. Em c’hreiz emañ, e-giz chal ha dichal an dour don, gwech emañ gortozet, gwech emañ dic’hortoz o troelliñ, o skoiñ, o veuziñ, o lakaat diarc’hen ar reier, hag a-daol-trumm e teu gantañ ur flouradenn levn war gein ar greunvaen roz, o redek warnañ eon gwenn ar rekas.
Skrivañ ha skrivañ ingal gant daouarn sioul o heuilhañ goustadik danvez ar yezh, resis ha link war an dro koulz en he zeizadur hag en he gwerzadourezh, a zo dreist-holl ur blijadur mag-e-gorf. Met c’hoari gant ster resis hag amresis ar gerioù, ar pezh a zedenn kalz ac’hanon, a zegas tachennoù nevez a donioù heson ha diheson, sonioù deut a-bell gant diskanioù don, da laret eo ur sonerezh o roiñ e blas da vouezhioù mabden, dezhañ meur a don, hini ar blijadur skiltr ha boud war an dro, hini ar mor a sko pennek ouzh douar Breizh kozh ha kalet anezhañ. O vont gant an hent, o kouronkañ pe kollet ganin ma selloù en neñv e tisplegan kan ma c’hozh kamaraded skrivagnerien : Breton, Tristan Corbière, Valéry, Nerval, Lautréamont : Mor bras e wagennoù treuswelus, da saludiñ a ran ma hen Mor bras, ur wech c’hoazh.
Les derniers jours de Corinthe
P.7-8
Les éditions de Minuit. 1994.
Traduction bretonne Bernez Rouz.